کد بوریک،بالا بلند..مو بیمار سختم

ایگه دا آه دلم بگرش،که پا زی وَ بختم

دا سیل مونگشت ایکنم با همو لاله ی برفیش

دا حرفلش یادم ایای ..گریوه ایگرم سیش

گل بیو..وای گل بیو..کافر بیو..مر یو بی سزا مو

تو کردی ترک مونه...بترس از خدا مو..

گل وری..گل وری..قدم بزن..بالاته بوینم

دا کور اوبو..چشم سرم.....دیریته نبینم..

دا هر که منعم بکنه.. نرم پیش یارم..

روزگارش بشوه..مثل روزگارم

دا خوم و گل..خردیم قسم..بخت تاتمونه..

تا قیامت نبریم..دوستی...هردمونه..

دا مو نیرم و گرمسیر..بل سرحد بمیرم

دا خیر نبینه..اوکسی تونه بس و دیرم..