دنیامه ور داروم برم کورو

کورو برم وقتی غمت وامه

هروانیه یاده تو ایوهسوم

هرجا که اینوم بعد تو پامه

با عالم و آدم دلوم سرده

کاسه سروم چاله تش و درده

یه ایله ره گم کردمو دونوم

گرگ غمت من مالوم ایگرده

کمتر بزن شوخین و مالوم

کمتر بنه پامن خیالوم

رحمی بکن ای گل و حالوم

تاکی سزای عشق درده

تاکی منه سینه ی تو برده

سیچه غم تو نیگدرده

مو ای روزل و داغ تو

یه مجنون حالتی داروم

پسینل سی تو ایمیروم

شوول سی خوم عزاداروم

چقد از درد ای دیری

نگوم هیچی و مردم د

مو از بس که مو خوم رختوم

دلوم ایسوسه سی خوم د