دلم کرده غروش ، آسمون ، ورکشی آورِتری .

دلم کرده هوی رفیقل زیتری

صدی رنگی درا دم پسین شهنه اسب کهر

هونیل خشتِ گِلی پیرمردل دم دری.

نشونی نی واو مردل سرخن سوار .

واو دلگ و واو شال وبرنو وقطار .

خداوندا دلم تنگه سی دوره ی نها .

که کُم ارگُسنه بی سینه پر بی ازصفا .

یه دونه نون اگر بی و من هر سفره ای .

همو نونه ککا بهرایکه وسرککا.

ده بلبل ارصیاش هم بیا دل گرهته وناخشه

.جفتش افتایه وگِل شروه ایخونه ودل

..نه قابی کوگ نر من کمر نه نسیم دلکشی نه طبیبی که بیا وم بیه حال خشی

.نه هوگاله ی اییا نه صدی خشکه گلال

.ملهمی نی بنیمو وری دلل بلال.

بیتوتاونوبُرکنیموچالنه

.دوباره سربییم لُرکه و هوگالنه

.ورسم زیتری شاله وربندیم وقد.

ونوروشن کنیم ای چراغه تا ابد